vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aleen (2) (alweer)
daar ben ik weer
alleen in de ruimte
dat was het dan
de wereld daarbuiten
heb ervan genoten zolang het kon
maar een persoon als ik
mag niet leven in de zon
na al die tijd ging het beter en beter
kon weer wat voelen, had weer zicht
maar nu is alles naar de neten
want iedereen zag mijn gezicht
ben een monster
in alle tonen
kan het zelf amper geloven
hoe andere om mij heen me zien
had ik moeten verwachten misschien
Reacties op ‘Aleen (2) (alweer)’
-
Ah wat een zielig gedichtjee, Ik leef met je mee. Ik maak het zelf nu ook weer mee.. De jongen met wie ik had, heeft me bedrogen..
summerblondie - 13-06-2012 om 09:03