Waar loopt die geluk

Langs mij gaat de kaars van ons stil aan af,
in jou ogen moet ik al zien dat er geen weg meer voor ons is
met mijn hoofd omlaag vraag ik of ik morgen nog bij jou kan zijn.
Ik sta stil en de wind waait door mij heen,
zeg me alseblieft wat er is met ons.
Ik luister naar mijn droom,
want de antwoord doet mij pijn.

wist ik maar waar die geluk van ons loopt
zou ik rennen over water om die te grijpen.
En ervoor zorgen dat er geen traan meer valt,
maar die geluk is nu heel ver en ik denk niet dat het ooit terug,
naar ons zal draaien.