Liefste

Liefste, soms zeg je dat ik niet meer zo veel van je hou.

Maar jij bent echt wel mijn lieve vrouw.

De moeder van onze kinderen.

Die ons huis best wel een konden doen zinderen.

Ieder huis draagt zijn kruis, en dat van ons is best wel zwaar.

Toch voel ik me hier thuis, zeker als wij zijn hier tegaar.

We hebben best wel onze gebreken, net als iedereen.

Toch mag je niet vergeten, zoals jij is er maar één.

Ik wil je dus echt wel behouden, samen worden oud en grijs.

Samen aan een beetje geluk bouwen, stel ik echt op prijs.

Dit laat ik je in dit rijmpje weten, zo maar zonder meer.

Ik hou van jou dat mag je niet vergeten, ook al zeg ik dat niet keer op keer.

Laat ons genieten van wat we hebben en zijn wie we zijn.

Dan kunnen we later zeggen, ons leven was toch ook een beetje fijn.



BDK