Spieken

ik heb vandaag een proefwerk, maar heb alweer niet geleerd.
hopen dat niemand het merkt als ik voor het eerst naast een ander zit.

gelukkig kan hij groot en duidelijk schrijven.
en hopen dat dat even zo kan blijven.
ja, gelukkig mocht ik daar blijven zitten.

ik moest dan wel goed opletten wat ze te vertellen had.
maar al dat geklets werdt je gewoon zat.

ik spiekte alles wat ik dus niet wist.
maar waar ik veel later pas achter kwam was dat hij ook niet had geleerd.
dus alles had ik weer verkeert.

ik vroeg nog snel en binnen de tijd een nieuw blaadje.
maar dat kreeg ik niet.
ik had weer eens dikke pech en had dus weer een vier.

maar ik doe mezelf nu een plezier.
ik ga nu leren tot ik niet meer kan.
dan haal ik de beste cijfers van de klas.
als dat nu maar al zo was.