Verhaal over opa

Lieve opa,

Ergens ben je nu.
Zal je een nieuw leven hebben of leef je boven mij en kijk je zo op mij neer.
Kun je zien wat ik allemaal doe.
En ben je een trotse opa!
Opa waarom, waarom die kanker?
Ik was nog jong, ik was nog geen eens een jaar.
Ik was 2 maand, net geboren, maar die 2 maanden voelden oh zo fijn.
Helaas weet ik er niet veel meer van, maar gevoel zegt me dat het goed was.
Ik ben blij dat je gewacht hebt tot dat ik er was.
Stel je voor dat ik je nooit had gezien.
Nu heb je mij nog in de handen gehad.
Als ik kijk naar boven, naar de sterren en ik zie een glinsterende ster, dan denk ik dat moet opa zijn.
Alweer 13 jaar geleden, bijna 14.
Zolang moet ik je al missen, zolang geleden, zolang al verdriet.
Die verdriet zal altijd blijven.
Ik vind het jammer dat we niet dingen konden gaan doen samen.
Je wou met me fietsen, kastanjes zoeken hoorde ik van mama.
Je was dolgelukkig met mij, je eerste kleinkind.
Opa, vaak kijk ik naar je foto en denk ik waarom moet mij dat gebeuren?
Hoe zou het zijn als je nog leefde?
Van verhalen hoor ik dat verjaardagen altijd een extra groot feest waren als jij er bij was, goochelen kon je super goed en grappen maken en lol hield je van.
Ik ben blij dat ik weet dat mijn opa veel van zijn, helaas korte, leven heeft genoten.
Dat ik weet dat je lol hebt gehad.
Schilderen werd je bekend mee, kan ik altijd zo lekker over opscheppen.
Maar dat komt ook doordat ik zo trots op je ben.
Ik weet wel zeker dat je hier bij ons thuis met een schilderdoek en schildersezel op het terras stond om de paarden hier te schilderen en het bos.
Je zou trots zijn op mama dat ze het zo goed heeft.
Een mooi huis, een gezin, alles goed voor elkaar.
Ik weet dat je trots bent op ons allemaal.
Ook op oma die zoveel meegemaakt heeft na jou overlijden.
Ook zij heeft kanker gehad ik was bang haar te verliezen.
Maar ik ben zo blij dat ze nog leeft!
Ik weet gewoon dat je dingen van ons weet.
Ook dat het zo goed gaat met mij op school en dat ik met Maklukzat goed bezig ben alles te regelen.
Een paar maanden terug toen ik je tweelingbroer had ontmoet, had ik echt het gevoel dat ik mijn opa even weer levend zag.
Het was zo bijzonder.
Ooit zal ik je weer tegen komen, ergens.
Dat beloof en voel ik!
Dan ontmoet ik je opnieuw.
Gaan we dan veel leuke dingen doen, elkaar goed leren kennen.
Opa weet dat ik je echt nooit, maar dan ook echt nooit vergeet!
Altijd blijf je in mijn hart.
Opa ik mis je! En hou super veel van je!

Heel veel liefs je kleindochter