vorige gedicht
vorige gedicht
Alone
Dit scheidt me van wie ik was en wie ik zal worden.
Ik kan het niet verklaren en jullie niet begrijpen.
Ik kan niet loslaten,
dat ligt niet in mijn macht.
Alleen ik,
al die tijd,
ik wil niet meer alleen zijn.
Er is een donkere plek,
een plek die alleen ik ken.
De duisternis en de stilte zijn eindeloos.
Het is geen droom,
ik droom niet meer.
Niemand hoorde me,
Niemand luisterde.
Reacties op ‘Alone’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!