Mijn pappa

Mijn pappa was winkelier
zo heette dat in vroeger in vroeger tijden
in potten, pannen en porcelein
klantvriendelijk wat zo gewoon was

op zijn brommertje door weer en wind
spullen wegbrengen voor de klanten
al was het maar een kopje van 175 cent
en moest die daarvoor vanuit Delft naar Rotterdam

hij werkte hard meer dan 90 uur in zijn winkel
de weinige vrije tijd in de kerk of thuis
zelf bijna geen tijd voor zijn kinderen
maar als het nodig was,was hij er

natuurlijk waren er weleens harde woorden
ik heb ook nog in de winkel gewerkt
alleen met hem in laatste uur oude jaar beleeft
maar hij was en bleef mijn pappa

nu zelf ouder, gelukkig getrouwd, geen kinderen
kijk ik in de wereld om mij heen
hoe kinderen en ouders voor elkaar zijn
en dan denk ik toch terug naar die tijd

toen had pappa gezag en jij voor de diender
je kon de voordeur openlaten
geen internet, weinig jachten en jagen
in feite gewoon tijdloos druk, druk, druk

maar bovenal je was er nooit alleen
want naast je moeder en zusje
was er altijd die nooit volmaakte maar
geweldige pappa
met wie ik no zo graag op het havenhoofd in
Hoek van Holland zou staan

goede herinneringen blijven
als steun en troost voor een verlies
het waren mooie tijden, ze hoeven niet meer terug
maar als het kon hij wel