vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Donker licht
de lantaarnpaal, om de straat te verlichten
laat vooralsnog een donkerte na
geen deuk of gil gehoord
jouw leven zo bruut verstoord
waarom die nacht, dat moment die tijd
mijn ogen sluiten zich, je gezicht
nooit meer strelen, voor altijd kwijt
zo simpel het bestaan ontwricht
remsporen kondigen aan jouw eind
zoals Goethe zei: mein Feind
Ik wil je vijand niet zijn
streel me, kus me, straal
geef een teken, claxoneer en zeg gedag
dan dans in de hemel, dans mijn schat
dans in de hemel en gun eenmaal je lach
dan rust, en ben in mijn droemen
Ingezonden door
Geplaatst op
24-10-2008
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlichtenReacties op ‘Donker licht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!