vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
spijt
ik zie haar nog zitten
In een krakende wipstoel
zittend en wachtend op... op niets
ik hield zoveel veel van haar
maar liet het nooit echt zien
nu ligt ze hier in haar in haar kist
ik heb spijt voor de laatste woorden die ik zei
kzal toch nie wenen
verdomme hoe kom ik er bij
Reacties op ‘spijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!