vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaam met Autisme
Eenzaam met Autisme
Ik zit waardeloos in me vel,
Geen dag activiteit en zit stil in me huis,
Niemand komt bij mij thuis,
want ik draag het kruis,
van het lijden en strijden ,
Ik laat me zo weer in bed glijden.
Geen structuur ,
en elk uur is puur maar zuur,
Sorry maar ben gewoon een zure bom ,
Eigenlijk al een tijdje ,
maar soms moet er ook een geintje zijn,
ondanks de innerlijke pijn,
van eenzaam zijn ,
Ramona van steijn
Reacties op ‘Eenzaam met Autisme’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!