Rapunzel

Dag na dag, hopend op een wonder.
Jaar na jaar, levend in een gedachtenstroom.
Tijd tot tijd, strevend naar een droom.
Maar nooit geweten hoe blind ik eigenlijk was.
Nu ik eindelijk hier zit, stralend tussen sterren,
eindelijk hier, weg is alle schijn.
Dit is echt voel ik oprecht, het is waar ik hoor te zijn.

En het licht dat ik nu zie, heeft de duisteren mist verdreven
en het licht dat ik nu zie, heeft mij alles wat ik wou gegeven.
Het is warm en vol magie, het brengt mijn wereld weer tot leven.

Al die tijd deed ik zomaar wat.
Zonder te beseffen hoe het werkelijk zat.
Pas na een lange tijd weet ik goed, hoe het verder moet.
Na jaren levend in de kou, is alles plotseling veranderd,
want ik ben bij jouw.