Januari

Het bed is warm, ramen zijn koud
leven is eenzaam, nu je niet
van me houdt
ijsbloemen haastig en eeuwig
kleeft er twijfel aan liefde

daken zijn wit, zwart mijn ziel
herinner mij die merkwaardige nacht
toen jouw hart naast liefde viel

probeerde je te redden
met wat ik had aan mijn stem
jij liet mij niet praten
trok hard aan de rem

nachten zijn vaak eenzaam
dikwijls ben ik alleen
in de kroeg ken ik wat vrienden
daar ga ik dan maar heen

je mag er niet meer roken
voor velen een probleem
alleen maar tof voor spoken
passen beter in ‘t systeem

heb me gisteren maar bezopen
totdat ik niets meer te zeggen had
ik ben alleen naar huis gelopen
en viel eenzaam in een zwart gat

daar ben ik zelf weer uit gekropen
wat ik terugvond van mijn ziel
de waarschuwing heb ik gesnopen
ben beslist geen randdebiel

hou alleen niet van champagne
valt vaak slecht, gevoelige maag
helemaal niet van die franje
is er bijzonder aan vandaag

dat ik je weer een dag moet missen
terwijl ik schuilde in jouw hart
mens moet zich vaak vergissen
want het is droevig, deze smart

ga jou geen brieven schrijven
kent me al, haver tot gort
omdat dat woorden overdrijven
zodra ik me op de ochtend stort

had een mooi gedicht geschreven
het licht en duister zaten er in
maar dankzij jou zonder mijn leven
is ieder gedicht een nieuw begin.