vorige gedicht
vorige gedicht
Tot het einde komt
Met de golven mee deinen
Kon ik me maar voorgoed laten verdwijnen
Naar de diepte van de zee
O neem me toch mee
Er is niemand die me mag of op me wacht
Ook al had ik dat jaren gedacht
Ik laat me meevoeren door de stroom
Dit lijkt wel een eindeloze droom
Een diepe rust komt in mij
Sinds lange tijd voel ik me weer blij
Ik voel me steeds meer verzwakken
Laat me maar in de diepte wegzakken
Alsjeblieft pak mijn hand
En neem me mee, weg van dit vreselijke land
Dan voel ik me bevrijd en dat doet me goed
Wat proeft de smaak naar de dood toch zoet
Reacties op ‘Tot het einde komt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!