1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Abortis

met één gebaar
werd ik jouw moordenaar
ik geef me aan
want ik heb het gedaan

ik heb ze toestemming gegeven
een eind te maken aan jouw leven
om jouw te vermoorden
de tijd erna is niet te verwoorden

de leegte en het verdriet
want jij was er niet
ik had het zelf gedaan
maar de pijn kon ik niet aan

nu, jaren later, is het er nog
de schaamte, de leegte van het bedrog
had ik je maar laten groeien
niet met jouw leven zitten knoeien

ik mis je zo, hoe kan ik verder leven
deze daad van mij kan niemand ooit vergeven
dat wil ik ook niet, ik draag berustend deze pijn
om ietsje dichter bij jouw te kunnen zijn

het is niet waar wat ik toen zei
je leefde wel, je groeide al in mij
je was niet niks, je was mijn kind
wat een ander daar ook van vind

ik wist het toen ook, maar ik negeerde het
jouw komst bedierf voor mij toen alle ‘pret’
maar nu, alsnog, ik geef me aan
want ik heb het écht gedaan

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

het spijt me mijn baby

Geef uw waardering

Op basis van 45 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Abortis Schuld Spijt Verdriet

Reacties op ‘Abortis’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Abortis