Het is heel stil

Het is heel stil
de dekens zijn koud
de muziek is gestorven
je haren zijn bedorven
en de suiker is verzout

ik liet je los
maar wil mijn ogen dicht
want ik voel je nog

rauw vlees, schurende botten,
rottende herinneringen en dromen

In mijn gedachten klopt jouw bedrog
vraag het binnen te mogen komen

lieve lieve knuffels,
befluisterde, rode zachte zinnen
je glimlach als suikerspinnen
je mooie mond
en kneepjes in mijn billen.

Nu ik alleen ben
zonder je gedachten
of je stem

Worden mijn haren grijs,
de koffie is al koud,
mijn ogen zijn stijf dicht,
de muziek is weg,
en de dekens worden oud.