De muur
DE MUUR
De ongenaakbare wereld van de 1000 wensen
geen poort, geen raam, geen binnenkomend licht
alle vlinders hebben de buik verlaten
en zoeken vruchteloos naar een straaltje geluk
onmacht als enige voedsel voor de onverzadigbare geest
eenzaamheid als enige vriend van de vormeloze toekomst
teleurstellingen wentelend in een trap naar de eeuwigheid
alle hoop is verzwolgen door zwarte wolken
plezier verdronken in een stortvloed van verdriet
het veld van morgen vreemd aan bloemen die bloeien
illusies blijven vastgeketend in luchtkastelen
ijdele dromen ontwaken niet uit hun winterslaap
de wilskracht blijft machteloos vechten tegen een trage dood
maar een muur
dient niet om te klagen
gesteund door geduld en vertrouwen
kan de ladder opnieuw beklommen worden
en gesterkt door een hart vol liefde
kan de vijand van ons bestaan genadeloos
steen voor steen afgebroken worden
Maene Stefaan
Reacties op ‘De muur ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!