Donkere dagen

Donkere dagen
heldere tranen
snijdend verdriet
bittere vragen

onbegrepen verdriet
als een steen in mijn maag

speurend naar herinneringen,verdrongen misschien
zoekend naar die grote fout in mijn verleden
onvindbaar

sleep me door de ellenlange dagen
secondes lijken uren
de dagen ontelbaar

neem verdriet mijn dromen in en sta er mee op
een nat kussen
onbegrijpelijk,mijn wereld op zijn kop

levend in mijn eigen nachtmerrie
zoekend naar mijn oude ik
vaak ben ik dichtbij

dan val ik terug in
die bodemloze put
mezelf voorbij

zoekend naar het antwoord van de verlossing
want zonder antwoord
is de zoektocht hopeloos
dan vind ik mezelf niet