vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De sneeuwpop
Violette luchten doen ons rillen
van kou en schrale wind.
Sneeuw tot aan je enkels
en heel even ben je dan weer kind.
Winterdagen, laat dit jaar
met sneeuw en veel ijs.
Daar sta je dan stil buiten
in de tuin rustig en wijs.
Maar als de zon komt
ben je snel weer weg.
Smeltend tot op de grond
dat is even pech.
Reacties op ‘De sneeuwpop’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!