Groeien

Soms vlug, een sneltreinvaart
dan traag, ietwat bedaard
het is ’n raar gegeven
ieders eigen beleven

Passanten, weer verdwenen
heel even om te lenen
het voorzichtige hechten
eindigt dikwijls in vechten

Het gevecht in mijn hoofd
mijzelf teveel beloofd
teleurstelling, jij verkilt
bescherming, een schild

Ja, toch weer die kracht
zie het liggen in alle pracht
ik krijg mijzelf niet klein
blijk telkens groot te zijn.