1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dat mens
Dat mens met die bril en dat zilvergrijs haar,
dat kwaakte en kwaakte en kwaakte
steeds maar.
Mijn ogen had ik verdraaid in mijn kop,
en mijn hersens namen allang niks meer op
en ze kwaakten en kwaakten en kwaakten
steeds maar,
dat mens en die bril en dat zilvergrijs haar.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-10-2008
Over dit gedicht
uren lang luisteren naar niks
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GekwaakReacties op ‘Dat mens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!