vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gekwetst
Helemaal gebroken,
niet wetend waar ik nog voor ga,
denk ik over onze overblijfselen na.
Allebei gekwetst,
door de onnodige jaloersheid,
helaas kwam het altijd te laat, spijt.
Hard voor elkaar,
ons altijd ver buiten de grenzen begeven,
tot we ons met uitbarstende tranen moesten overgeven.
nutteloos spel,
we wouden elkaar meer naar elkaar doen verlangen,
maar we hebben er alleen maar verdriet mee opgevangen.
alles is verdwenen,
de liefde die rond ons bleef zweven,
maar wat zorgt er voor, dat ik zonder jou niet wil leven?
Reacties op ‘Gekwetst’
-
ook weer mooi geschreven;) greetz
Soe-zie - 06-05-2012 om 21:50