Rugzak

Ik draag een rugzak elke dag.
Een rugzak met ervaringen erin.
Een rugzak met tranen en een lach.
van het eind tot het begin.
Elke dag maak ik hem open.
Sommige zijn nieuw,anderen weer oud.
Waarbij de tranen over mijn wangen lopen.
Maar soms laat het me helemaal koud.
Sommige dingen zijn waardeloos.
Andere juist erg belangerijk.
Soms zit het er een hele poos.
Ook vaak is het zo,dat ik ze ontwijk.
Telkens als ik die rugzak open maak.
Komen er veel herinneringen boven.
Soms zo erg dat ik van mijn stuk af raak.
Maar ik blijf dan in het goede geloven.
Soms zet ik die rugzak op zijn kop.
dat moet ,dat hoort erbij.
Ik ruim het zo nu en dan eens op.
Anders wordt die rugzak te zwaar voor mij.