vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slapeloze nachten
Ik kan niet slapen want, het enige wat ik kan doen is denken aan jou.
Ik mis de stem, die zegt dat je van me houdt.
S'avonds wacht ik met de telefoon in mijn hand, dat je me weltrusten wenst, en dat al van die afstand.
S'avonds als het laat begint te worden val ik in slaap, dromend over jou zonder haat.
Ik wil niet meer dromen, je zou eens naar mij toe kunnen komen.
Neem die vlucht, en denk aan mij, daar hoog in die lucht.
Totdat je daar bent in de wolken, samen met mij.
Reacties op ‘Slapeloze nachten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!