vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je denkt dat je me kent
Je denkt dat je me kent
Maar leugens bestaan
De echte ik
Die is ervandoor gegaan
Zij loopt nu met een masker
Een masker vol met blijdschap en verdriet
Maar er is niemand die het ziet.
Niemand kent mij 'oh zo goed'
dat die weet wat die met mij aanmoet
Ik dacht sinds kort
'Ik ben weer gelukkig, ik ben weer blij'
Maar jij, jij kreeg mij weer minder 'mij'
Steeds weer opnieuw en opnieuw
Krijg ik hoop en word ik blij
Maar ook steeds opnieuw vertrekt die blije mij..
Reacties op ‘Je denkt dat je me kent’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!