Beschavingsvernis

zij spelen geen toneel
de handen vol hebzucht
wit aangelicht op het zwarte doek

langzaam krijgen zij gezicht
in egoïstisch bewegen
alsof het in hun genen zit

het nette pak
de dassen onberispelijk gestrikt
met het laatste restje beschavingsvernis

zij lachen minzaam
als anderen van ellende stikken
door het geld dat zij in woeker pikken

hun schaapjes op het droge
zij verdelen nog legaal de buit en gaan
met opgeheven hoofd de voordeur uit


wil melker
04/04/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl