De hand die mij voed
De hand die mij voedt,
De hand die mij slaat.
De pijn die het doet,
Waar je niet over praat.
Afstemmen op elk ander,
Mezelf zet ik achteraan.
Ik ben mijn eigen tegenstander,
Ik blijf mezelf maar tegen gaan.
De hand die mij voedt,
De hand die mij slaat.
De pijn die het doet,
Waar je niet over praat.
Voor mezelf geen moment,
Al mijn tijd in de rest.
Een troost is dat het langzaam went,
Al is dat zeker niet het best.
De hand die mij voedt,
De hand die mij slaat.
De pijn die het doet,
Waar je niet over praat.
Verlossing in mijn eentje niet kunnen vinden,
Andere helpen mij nu dus ook.
Zal een oplossing eindelijk gaan ontbinden?
Of zal mijn restje geluk opgaan in rook?

Ingezonden door
Geplaatst op
30-03-2012
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geweld Huiselijkgeweld Mamaslaat Ouderslaat PapaslaatReacties op ‘De hand die mij voed’
-
wauw wat mooi en heftig...ben er voor je ...sterkte liefs brigitte
Verwijderde gebruiker - 30-03-2012 om 13:56
-
Heftig! Hoop dat je snel hulp krygt en de problemen minder worden. Weet dat er mensen zyn die van je houden en dat je er niet alleen voor hoeft te staan! xx
IwillSurvive - 30-03-2012 om 14:07
-
erg mooi geschreven weer;) 5 sterren;)
Soe-zie - 02-04-2012 om 16:18