Dromen

Ik lig in een stille ruimte, een ruimte zo donker als zwart
een wereld gaat voor mij open
daar ben ik alleen en verward

Bekenden lijken vreemden
zie mijzelf staan
of ik door een ander stel ogen kijk
ben ik in mijn zelfverzonnen verhaal gegaan

ik voel mijzelf sterk en niets of niemand houd mij tegen
alles kan, niets is te raar
in mijn verhaal heb ik de hoofdrol gekregen

Reuzen, draken ik kan ze aan, allemaal
een onbewust verzonnen,
meedogenloos verhaal

ik wapper met mijn wimpers en zie in mijn gezicht
een jongen vredig dromen
in het rode ochtendlicht

Op dat moment was het verhaal ten einde
Een abrupt eind, zonder resultaat

Dan is het maar weer wachten
of die droom vannacht weer verdergaat