vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Nacht
De nacht reikt naar je uit.
Met haar donkere en scherpe tentakels, klemt het zich om je nek.
Langzaam haar grip versterkend.
De verstikking maakt je gek.
Nergens ben je meer veilig.
Krankzinnigheid achtervolgd.
De enige oplossing een snelle dood.
De nacht achtervolgd je, fluweel zacht.
Tot je laatste adem.
Ben je in haar macht.

Ingezonden door
Geplaatst op
24-03-2012
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Nacht Tentakels Verstikking WanhoopReacties op ‘De Nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!