Twijfelgevoelens

Ik hou me vast aan jou, maar wie zegt dat ik dat nog wil.
Je doet de laatste tijd zo raar, zo boos en zo kil.
Geeft mij de schuld, ja ik doe alles fout.
Soms vraag ik me wel eens af, of je wel echt van me houd.
Ik kan niet meer helder denken over jou.
Maar toch weet ik zeker, dat ik zielsveel van je hou.
Je maakt me aan het lachen, bent zo lief voor mij.
Ik ben gelukkig met jou als geliefde aan mijn zij.
Maar waarom moet het altijd zo tussen ons gaan.
Waarom kan je jou gevoel niet laten staan.
Praat mij een schuld gevoel aan, ja ik doe je pijn.
Waarom kan je niet gewoon gelukkig met me zijn.
Soms geloof ik niet eens meer dat jij het bent..
Dan lijkt het alsof ik je helemaal niet heb gekent..
Je bent dan een vreemde, met je hart van steen.
Maar toch weet ik, dit is waar jij laat me nooit alleen.