vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Leeg tot op de bodem
het licht
lijkt vals
dat lente straalt
bloemen valer
in hun trage groei
gras oogt sprieterig
wind dwaalt
zonder richting aan te geven
uit een verkeerde hoek
en ik ben moe
uitgeput en leeg
tot op de bodem
de winter was te lang om
nog te groeien naar ontwaken
laat mij maar slapen in mijn voorjaarsdip
wil melker
20/03/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
20-03-2012
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Lente.levenReacties op ‘Leeg tot op de bodem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!