Eerlijk

De tranen staan mij nader dan het lachen
Toch versiert een lach mijn gezicht
Niet mijn oprechte lach helaas
Maar eentje die zich op jouw richt

Ik zou naar je toe moeten lopen
Me in jouw armen moeten overgeven
Kunnen praten en huilen om alles
Maar iets van binnen hield mij tegen

Ik zou je eerlijk moeten zeggen
Dat het niet goed met mij gaat
In plaats van te antwoorden ‘goed hoor’
Wat ik te vaak horen laat

Ik hoopte dat je echt zou vragen
Hoe het nu met mij ging
Maar dat was niet het geval
Jij deed jouw eigen ding


Mijn verwachtingen zijn te hoog
Jij kunt mij niet doorzien
Je kunt niet weten dat
Ik pijn heb en lach voor tien

Je kunt niet weten dat
Ik pijn heb en verdriet
Simpel weg omdat
Ik jou dat niet zien liet

Stiekem hoopte ik dat je door zou vragen
Dwars door mijn goedkope antwoord
Heen zou prikken en luisteren
Naar dat wat je niet hoort