vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In opwaarts laveren
het zijn niet de vleugels
waaronder ik ben weggekropen
toen ik amper kon lopen
die mij hoedden
tegen bezeren toen ik
het vliegen moest leren
het zijn die
van een andere slag
met speelsheid en kracht
die optornen
tegen de rafels van stormen
valwinden negeren in opwaarts laveren
mij in glijvlucht
het hof kunnen maken met een
sierlijke landing onder vrolijk gesnater
wil melker
17/03/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
17-03-2012
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Mensen.liefde NatuurReacties op ‘In opwaarts laveren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!