vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Barst
er zijn van die momenten dat je in stukjes breekt
dat er een barst ontstaat die iemand heeft gemaakt
en zo'n barst loopt dwars door je heen
en dan vraag je je af,
waarom laat je me vallen?
waarom zo gemeen?
maar niemand die je helpen kan
helpen met die barst
want hij is niet weg te halen
hij zit altijd aan je vast
en langzaam komen er barstjes bij
tot dat je een keertje breekt
in duizend stukjes op de vloer
en iemand je opveegt
Ingezonden door
Geplaatst op
16-03-2012
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Barst Gemeen VriendschapReacties op ‘Barst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!