Busongeval Zwitserland
Sterretjes aan de hemel
Zullen deze kinderen zijn
Iedereen moet nu afwachten
hulpeloos, vol pijn
Machteloos, hartverscheurend
hiervoor bestaat geen juist woord
want voor ons diepe gevoel
heb ik het perfecte woord nog niet gehoord
De grootste tranen zijn niet groot genoeg
om uit te drukken wat zo'n ouder nu voelt
als zijn kind ongewild verloren gaat
en door angst wordt overspoeld

Ingezonden door
Geplaatst op
14-03-2012
Over dit gedicht
Over de dramatische gebeurtenis..
Geef uw waardering
Op basis van 63 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Zwitserland Ongeval OverlijdenReacties op ‘Busongeval Zwitserland’
-
Melissa, serieus, echt heel erg mooi geschreven, krijg er een brok van in mn keel. Melissa, je schrijft echt zo goed op, hoe mensen hun kind / ouder zijn verloren. Hoeveel pijn dit heeft gegeven. Hoeveel angst de mensen hebben en hebben gehad. Lieve Melissa, ik ken jou waarschijnlijk niet. Maar weet wel, dat je een gedicht hebt geschreven, die 5 sterren waaard is. Nogmaals, in dit gedicht staat gevoel diep gevoel. xx Liefs Jolien
♥DJolien♥ - 17-03-2012 om 09:06
-
wow, ik sluit me helemaal aan bij jolien! vooral het stuk over de sterren vond ik heel mooi! dit is idd 5 sterren waard!
Sascha - 17-03-2012 om 20:11
-
Wauw! Dit is echt een supermooi gedicht. Voor het immens grote verdriet is inderdaad geen perfect woord. Dat zal er ook nooit zijn. Prachtig gedaan! X
Laurah - 18-03-2012 om 20:01
-
Echt heel mooi geschreven meid! Heb hier echt respect voor ;). Jij verdiend meer dan 5 sterren, helaas dat ik er niet meer kan geven... Ga vooral zo door met dichten! Liefs
Laska119 - 03-04-2012 om 16:30
-
prachtig gedichtje maar ik ben een meisje dat echt veel emoties heeft en zo en ik ben altijd bang voor het nummer 13(het ongeluksgetal)maar weet je wat ook raar is gebeurd op 13 maart!
lovethewayyoulie - 24-06-2012 om 15:32
-
Mooi ! Dit betekend veel voor ons allen ! Voor altijd zullen zij verderleven in ons hartje.. Niks is nog hetzelfde zonder hen hier.. Maar ik ben er zeker van dat ze ons beschermen en ons overal doorheen helpen... 13 maart was een dag vol onzekerheid, woede, pijn, verdriet,... Het zal altijd zwaar blijven, maar met de steun van iedereen komen wij hier doorheen en zullen we aan ze denken met een glimlach op ons gezicht, gewoon omdat ze zo een pracht van personen waren ! en dat zullen ze altijd blijven ! Bedankt voor het mooie gedichtje, dit doet veel voor ons ♥
Imke - 20-12-2012 om 22:44