Just me

Dagen lang zit ik me op te winden,
te denken wat anderen er van vinden,
maak me meer druk om een ander,
wordt tijd dat ik dit verander.

Maar dan krijg je weer een doel,
en dan krijg ik een tegenstrijdig gevoel,
ik heb een doeloos leven,
dus waarom veranderen voor even.

Vanalles speelt er heel de dag door mijn hoofd,
en mijn gevoel is praktisch verdoofd.
Ik lijd mijn leven heel stil en prikkelloos,
voel me nu echt een saaie doos.

Aan de andere kant wil ik ook nergens heen,
ik zit vast in mijn huis, als een steen.
Visite komt er ook niet vaak,
ze nemen aan dat ik het wel goed maak.

Het liefst lig ik depressief op bed,
maar dan denk ik toch: is dit het?
Beter worden wil ik weer,
dus maar weer pillen slikken keer op keer.

Diagnose ADD, Manisch Depressief en Borderline,
nee zo had ik niet willen zijn.
Maar dat heb je niet voor het zeggen,
het valt tenminste wel uit te leggen.