vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Manisch Depressief.
Wat was ik toen toch machtig,
Wat was het leven toch prachtig.
Wat was ik als een vogel zo vrij,
Wat was ik als een kind zo blij...
En nu?
Nu is het donker en koud,
word ik opeens heel snel oud.
Lig ik liever op bed,
weg met de pret!
Reacties op ‘Manisch Depressief.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!