Jessica
Sommige gebeurtenissen zie je niet aankomen
En wordt er ineens een speciaal persoon van je afgenomen
Een slopende ziekte die kanker heet
Greep snel om zich heen en veroorzaakte dit leed
Niks of niemand zou tussen ons komen
We hadden grootse plannen en vele dromen
Een toekomst zonder jou voelt leeg en zwart
Ik wil liever niet denken aan die nieuwe start
Je was moe en moest wel gaan, die ene nacht
De ziekte had je gesloopt en ontnam je alle kracht
Een traan, want ik zal je nu moeten missen
Maar ons verleden samen kan kanker niet uitwissen
Een glimlach, want ik weet dat je op me wacht
Het is al goed schat, rust maar zacht.
--------------------------------------------------------------------------------------
Voor dat je stierf zei je: "Als ik ga, ben ik van mijn pijn af, ik ben moe en wil slapen, maar wil je niet kwijt."
Ik begon te huilen en zei : " Ik hou van je, dat weet je! Maar ik weet dat je sterk bent, ga maar meid, dat ben je van je pijn af. "
Je pakte mijn hand en zei: "Doe geen stomme dingen, ik hou van je."
Je sloot je ogen en het was gedaan..
Ik ken jou sinds '98.
We waren nog zo jong.
We waren zo vrolijk en blij!
En de eerste dagen in groep 6,
was een groot succes!
Onze 1e middelbare schooldag,
kwam jij met een grote lach!
Meis, ik zal je NOOIT vergeten!
Elke dag denk ik wel 1x aan je!
Al ben ik vrolijk, al ben ik verdrietig.
Ik vergeet je niet...!
Reacties op ‘Jessica’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!