1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Niets is menselijk
In de kern van mijn zijn
Denk ik niet
Ben ik stil
In het diepst van mijn bestaan
Deel ik niets
Word ik één
Eén met het geheel
Van oneindigheid
Een vacuüm naar het ontstaan
De trechter van mijn zijn
Het einde van dit leven
Mijn hart, mijn lichaam, alles terug naar steen
Tot op die dag zal ik me geven
Door alle horen, denken, voelen heen
Ingezonden door
Geplaatst op
13-03-2012
Over dit gedicht
Hoe ik denk over de dood
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Filosofie LevenswijsheidReacties op ‘Niets is menselijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!