Lekjesdoos

Wie hier toch woont, die moest zich schamen
Zijn onderbroek hangt aan de lamp,
schoolboeken slingert langs de ramen,
zijn stoel vol spullen is een ramp.
Zijn regenjas ligt op de schommel,
over de wekker hangt een koek,
zijn hemd ligt in de lekjestrommel,
een hond ligt in zijn bed.
Zijn roze sokken langs de muren
verspreiden een onfrisse geur
tot in de huizen van de buren,
zijn broek hangt doelloos aan de deur.
Wie hier toch woont, die moest zich schamen,
niet soms, maar ieder ogenblik.
Wie woont er dan? Ik noem geen namen.
Wie woont er dan? Nou ja. Dus ik.