Sprookje

Ik ben je achterna gegaan
maar ik vond je niet
de wind was ongenadig koud
steeg uit de grond omhoog.

Ik dacht aan sprookjes waarin
wie een fout maakt verandert
in een boom, een steen.

Maar ik geloofde niet in sprookjes
ik geloofde in seizoen, in dag
en nacht, in eens en nooit, ooit
zou ik je vinden.

Er was de leegte die gevuld zou worden
wind die luwen zou en straks
de zon, die als een zoeklicht
langs de hellingen zou gaan.