vorige gedicht
vorige gedicht
Vlinder
Vlinder zijn in deze wereld
is je vleugels spreiden en fladderen,
maar ook even stil blijven zitten
en je vleugels laten rusten.
Met je ogen voelen, je oren spitsen
en een wondere wereld ontdekken.
Laat mij een durvende vlinder zijn,
die stoeien en rusten kan.
Ik wil soms stil zijn,
zwijgen met mijn mond
en praten met mijn hart
om te zingen van een andere wereld
diep verborgen, maar niet onvindbaar.
Een wereld van liefde.
Reacties op ‘Vlinder’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!