Omhelzing van verdriet

Daar stond ik dan met tranen over mijn wangen
Starend naar jou , je leek wel hopeloos
Ik had je nog nooit zo gezien, zo verdrietig
Je omhelsde me en zei dat je nog nooit zoveel van iemand hebt gehouden
Maar dat het gewoon niet meer tussen ons werkte
Je pakte me steeds steviger vast
Alsof je me wilde laten weten dat je niet zonder me kan
Ik probeerde lost te komen omdat het me alleen maar meer verdriet doet
Het liefst wilde ik bij je blijven, tegen je praten, je zoenen,
je strelen, je gelukkig maken en nooit meer weggaan
maar zo mocht het blijkbaar niet lopen