Je begravenis

doet pijn je te zien liggen,
de hechtingen zien zitten,
ze hebben nog geprobeerd
je te redden,

je ogen je lach,
je gedachtes,
je moed,
je vreugde,
allemaal weg.

je deed het om mij,
om je liefde,
om de strijd,
om mij aan je zij.

in het ziekenhuis,
dacht ik dat het goed zou komen,
vlak voor je einde,
was jij alles wat ik wou.

bang je te zien,
liggen in je slaap,
wetend dat je nooitmeer wakker word,
nooitmeer een gaap.

je kist uitgezocht,
bloemen gekocht,
je eind geregeld.

ik huil,
tranen om jou,
om je lippen,
je ogen,
waar ik zoveel van hou.

jij waar ik op kon bouwen,
altijd op kon vertrouwen,
nu is het eind geweest,
en zwaai ik je tot ziens.