vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onbegaanbare wegen
God heeft mij de weg gewezen,
langs onbegaanbare wegen.
Jaren heb ik geen rust gekregen.
En nu ik mijn eigen hart heb gelaten,
de moed heb gekregen om jou te verlaten.
Voel ik mij sterker dan ooit daarvoor.
Dankjewel voor alles wat jij mij hebt gegeven.
Door al die onbegaanbare wegen heb ik mijzelf gekregen.
Ik kijk nu naar een toekomst waar de zon zal schijnen
en jij zal nooit meer uit mijn hart verdwijnen.
Reacties op ‘Onbegaanbare wegen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!