vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kleine meid
Dag kleine meid,
in een land hier ver vandaan
Zo anders, toch zo gelijk
Blijft zij langzaam vergaan
Haar glimlach is gestolen
Vaarde met de honger mee
Haar vader is verloren
En wij zien haar op tv
Wij kijken maar slechts even
Naar het leven dat ze leidt.
Vergeven onszelf weer
Voor het negern van haar strijd.
Haar tranen zijn verdwenen
en ook het huilgezwel
We leven voort
Onwetend
Een kleine meid zegt ons vaarwel
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
26-02-2012
Over dit gedicht
Toen ik naar tv keek, was er een meisje in beeld. Mijn vriendin zette de Tv af omdat ze het niet kon aanzien.