Voor mijn vriend Kees

Zie
Voel
Weet dat jij niet zonder kan

Zie jou ogen
Treurig hangend
Als verdorde bloemen

Voel je verdriet
Als regen op me neervallen

Weet dat jij niet zonder kan

Mijn armen zullen je vasthouden
Op momenten van pijn

Mijn mond zou je teder kussen
Tegen de kou van de terugkeer

Neem je verdriet af
Hang het weg
Omarm je
Maak een gaatje in je rug.
Trek daaruit al je pijn
En stop het nooit meer terug.

Ik gun het je zo, maar blijkbaar mocht het niet zo zijn, Kees.