vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Weg
Oost weg.
West weg.
Noord weg.
Alleen het Zuiden
dat ik nog heb.
Hetgene wat ik al het gehad
is wat ik heb.
Hoet het verder moet
weet ik niet
Zal ik niet weten.
Onnozel in het donker tasten
op iets, wat ik nog niet kan plaatsen
niet niet wil plaatsen
Kom maar leven
ik ga wel mee
zonder weerstand laat ik me wel meesleuren
naar het onbekende
Zonder benul word ik meegesleurd
door het leven, tegen rotsen geslagen.
Van watervallen gegooid
en vernietigd.
De overblijfselen zijn mijn.
Stop ze in een glazen pot, bewaar ze
koester ze
of zet ze ergens neer.
Vergeet me,
het maakt me niet uit.