Weg.

Je moet weg.
Weg uit m'n hoofd,
m'n gedachten.
Weg uit m'n geheugen,
m'n herinneringen.

Herinneringen aan hoe het was,
wat we hadden,
wat we deden.
Hoe we onze tijd stiekem aan elkaar besteden.
Alles wat we meegemaakt hebben
wil ik kwijt.
Ik heb spijt.

Spijt van dingen die ik laten moest.
Spijt van gevoelens die ik niet voelen moest.
Spijt dat ik niet eerder wist wat er was.
Jouw gevoelens voor mij vergingen tot as.

Hadden we maar gepraat vóór haar,
misschien waren we dan nu nog bij elkaar.
Had ik mijn ouders vertelt wat ik voelde,
ze uitgelegd waar ik al die keren op doelde.

Maar we hebben niet op tijd gepraat,
en nu ben je met haar.
Het is over,
het is klaar.

Je moet weg.
Weg uit m'n hoofd,
m'n gedachten.