vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vrijheid
De ruïnes van een oud, lang verlaten kasteel,
Ik spreid mijn armen, sluit mijn ogen en adem diep in.
De wind ruist door mijn haar, de golven slaan op de rotsen,
De ruïnes van een oud, lang verlaten kasteel.
Her ruikt naar de zee en het zoet van loofbomen,
Hier voel ik Me helemaal weer thuis.
De ruïnes van een oud, verlaten kasteel.
Ik spreid mijn armen, mijn ogen gesloten, en voel me vrij.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-10-2008
Geef uw waardering
Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Liefde Natuur Verleden VrijheidReacties op ‘Vrijheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!