Mis je

Ik type dit gedicht met de tranen in me ogen,
In de ogen die bang zijn.
Bang voor wat er gebeuren zal

Hoe kon het nou zover komen?
Zover dat we elkaar zelfs heel weinig spreken.
Ik wil je nog niet kwijt, ik wil alle tijden terug

Nu ik dit type begin ik bijna te huilen
Huilen van verdriet en van iemand missen
Dege die ik nu mis ben jij en het doet me pijn dat ik je moet missen

De tijden met jou waren zo tof en zo leuk
Ik wil ze terug, ik weet dat het nu nog niet kan
ik weet dat jij het ook wil maar het is te vroeg

Hoe kan ik leven zonder jou om me heen, jij bent me beste vriend, het luisterend oor van me, mijn helpende hand, ik kan niet zonder jou!

Je bent en blijft wat er ook gebeurt mijn beste. Ik hou van je!